Czyta
Czyta (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w azjatyckiej części Rosji, nad rzekami Czytą (1.2) i Ingodą, w południowej Syberii, w Kraju Zabajkalskim[1][2]; zob. też Czyta w Wikipedii
- (1.2) geogr. hydrol. rzeka w Rosji na Syberii, w Kraju Zabajkalskim, dopływ Ingody
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Czyta Czyty dopełniacz Czyty Czyt celownik Czycie Czytom biernik Czytę Czyty narzędnik Czytą Czytami miejscownik Czycie Czytach wołacz Czyto Czyty
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Czycie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Czyty • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Czyty • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Czyty • mieszkaniec / mieszkanka Czyty • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Czycie • pochodzić z Czyty • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Czyty
- (1.2) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Czyty • nad {{{N}}} • Czyta wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Czyty • pływać / płynąć {{{N}}}
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Chita
- białoruski: (1.1) Чыта ż
- bułgarski: (1.1) Чита ż
- duński: (1.1) Tjita
- francuski: (1.1) Tchita ż
- hiszpański: (1.1) Chitá ż
- macedoński: (1.1) Чита ż
- niemiecki: (1.1) Tschita n
- nowogrecki: (1.1) Τσιτά
- portugalski: (1.1) Tchita ż, Chita ż
- rosyjski: (1.1) Чита ż; (1.2) Чита ż
- słowacki: (1.1) Čita ż
- słoweński: (1.1) Čita ż
- ukraiński: (1.1) Чита ż
- źródła:
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 183.
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 221.