dopływ (język polski) edytuj

 
rzeka i jej dopływ (1.2)
wymowa:
IPA[ˈdɔpwɨf], AS[dopu̯yf], zjawiska fonetyczne: wygł. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) czynność docierania cieczy, energii itp. do określonego miejsca
(1.2) geogr. hydrol. rzeka, która uchodzi do innej rzeki lub jeziora
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zakład energetyczny powinien gwarantować nieprzerwany dopływ energii do gospodarstw domowych.
(1.1) Nie ma to jak stały dopływ gotówki.
(1.2) Stobrawa jest lewym dopływem Odry.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dopływ krwi do mózgu • dopływ wody / cieczy / energii / towarów / klientów / gotówki
(1.2) prawy / lewy / główny / boczny / punktowy dopływ • być dopływem • stanowić dopływ
synonimy:
antonimy:
(1.1) odpływ, wypływ
(1.2) odnoga
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pływanie n, płynięcie n, dopływanie n, pływalnia ż
czas. pływać, dopływać
przym. dopływowy
przysł. dopływowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) kalka z niem. Zufluß[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Mirosław Bańko, Alicja Witalisz, O proporcji kalk i zapożyczeń właściwych w polszczyźnie, w: Kalkierungs- und Entlehnungssprachen in der Slavia, red. Kai Witzlack-Makarevich, Frank & Timme GmbH, 2018, s. 134.
Hasło „dopływ” w: SJP.pl.