wołać
wołać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik
- (1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie
- (1.2) nazywać kogoś
- (1.3) przekazywać coś krzykiem
- (1.4) pot. żądać pewnej ceny (zwykle za usługę)
- odmiana:
- (1.1-3) koniugacja I
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik wołać czas teraźniejszy wołam wołasz woła wołamy wołacie wołają czas przeszły m wołałem wołałeś wołał wołaliśmy wołaliście wołali ż wołałam wołałaś wołała wołałyśmy wołałyście wołały n wołałom wołałoś wołało tryb rozkazujący niech wołam wołaj niech woła wołajmy wołajcie niech wołają pozostałe formy czas przyszły m będę wołał,
będę wołaćbędziesz wołał,
będziesz wołaćbędzie wołał,
będzie wołaćbędziemy wołali,
będziemy wołaćbędziecie wołali,
będziecie wołaćbędą wołali,
będą wołaćż będę wołała,
będę wołaćbędziesz wołała,
będziesz wołaćbędzie wołała,
będzie wołaćbędziemy wołały,
będziemy wołaćbędziecie wołały,
będziecie wołaćbędą wołały,
będą wołaćn będę wołało,
będę wołaćbędziesz wołało,
będziesz wołaćbędzie wołało,
będzie wołaćczas zaprzeszły m wołałem był wołałeś był wołał był wołaliśmy byli wołaliście byli wołali byli ż wołałam była wołałaś była wołała była wołałyśmy były wołałyście były wołały były n wołałom było wołałoś było wołało było forma bezosobowa czasu przeszłego wołano tryb przypuszczający m wołałbym,
byłbym wołałwołałbyś,
byłbyś wołałwołałby,
byłby wołałwołalibyśmy,
bylibyśmy wołaliwołalibyście,
bylibyście wołaliwołaliby,
byliby wołaliż wołałabym,
byłabym wołaławołałabyś,
byłabyś wołaławołałaby,
byłaby wołaławołałybyśmy,
byłybyśmy wołaływołałybyście,
byłybyście wołaływołałyby,
byłyby wołałyn wołałobym,
byłobym wołałowołałobyś,
byłobyś wołałowołałoby,
byłoby wołałoimiesłów przymiotnikowy czynny m wołający, niewołający ż wołająca, niewołająca wołające, niewołające n wołające, niewołające imiesłów przymiotnikowy bierny m wołany, niewołany wołani, niewołani ż wołana, niewołana wołane, niewołane n wołane, niewołane imiesłów przysłówkowy współczesny wołając, nie wołając rzeczownik odczasownikowy wołanie, niewołanie
- przykłady:
- (1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?
- (1.2) W podstawówce wołali na mnie „Gałązka”.
- (1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.
- (1.4) Oni wołają dwieście złotych za wymianę opon.
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wołacz m, wołanie n, przywołanie n, zawołanie n
- czas. przywoływać ndk., przywołać dk., nawoływać ndk.
- związki frazeologiczne:
- głos wołającego na puszczy • wołać o pomstę do nieba • kamienie wołać będą
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) thërras; (1.3) thërras
- angielski: (1.1) call; (1.2) call; (1.3) shout
- białoruski: (1.1) клікаць, зваць; (1.2) клікаць, зваць; (1.3) крычаць
- chiński standardowy: (1.1) 叫 (jiào), 喊 (hǎn); (1.2) 喊 (hǎn); (1.3) 喊 (hǎn)
- duński: (1.1) kalde; (1.2) kalde; (1.3) råbe
- esperanto: (1.1) voki; (1.2) nomi; (1.3) krii
- francuski: (1.1) appeler; (1.2) s'appeller; (1.3) appeler
- jidysz: (1.2) אָנרופֿן (onrufn)
- niemiecki: (1.1) rufen; (1.2) nennen; (1.3) rufen, schreien
- norweski (bokmål): (1.3) rope
- norweski (nynorsk): (1.3) rope, ropa
- nowopruski: (1.1) wektwei
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) кричать; (1.2) звать, называть; (1.3) кричать
- suahili: (1.1) ita; (1.2) ita
- szwedzki: (1.1) ropa; (1.3) ropa
- tuvalu: (1.1) kā
- ukraiński: (1.3) волати
- węgierski: (1.1) hív; (1.2) hív, nevez; (1.3) kiabál, kiált
- wilamowski: (1.1) rufa, ru̇fa, rüfa; (1.2) rufa, ru̇fa, rüfa; (1.3) rufa, ru̇fa, rüfa
- włoski: (1.1) chiamare; (1.2) chiamare; (1.3) chiamare
- źródła: