wołać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈvɔwaʨ̑], AS[vou̯ać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) wzywać kogoś, kierować do kogoś głośne wołanie
(1.2) nazywać kogoś
(1.3) przekazywać coś krzykiem
(1.4) pot. żądać pewnej ceny (zwykle za usługę)
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Tyle razy cię wołałem, a ty twierdzisz, że nic nie słyszałaś?
(1.2) W podstawówce wołali na mnieGałązka”.
(1.3) Niektórzy śmiali się, ale większość wołała: „zabierzecie go ze sceny!”.
(1.4) Oni wołają dwieście złotych za wymianę opon.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wołać do telefonu, wołać kelnera
synonimy:
(1.1) wzywać, prosić
(1.3) mówić, krzyczeć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wołacz m, wołanie n, przywołanie n, zawołanie n
czas. przywoływać ndk., przywołać dk., nawoływać ndk.
związki frazeologiczne:
głos wołającego na puszczywołać o pomstę do niebakamienie wołać będą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: