en vinkel (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geom. kąt
(1.2) kierunek lub punkt obserwacji lub kontaktu
odmiana:
(1) en vinkel, vinkelen/vinklen, vinkler, vinklerne
przykłady:
(1.1) En trekant har tre sider og tre vinklerTrójkąt ma trzy boki i trzy kąty.
(1.1) En lysstråle kastes tilbage fra et spejl i en vinkel, der er lig med den vinkel, den ramte spejlet i.Wiązka światła odbija się od lustra pod kątem, który jest równy kątowi, pod którym padła na (to) lustro.
(1.2) Russiske fly over Nordsøen er et signal om, at landet kan ramme nordeuropæiske militærbaser fra flere vinkler.[1]Rosyjskie samoloty nad Morzem Północnym sygnałem, że kraj ten może zaatakować północnoeuropejskie bazy wojskowe z wielu kierunków.
składnia:
kolokacje:
(1.1) ret vinkelkąt prostyspids vinkelkąt ostrystump vinkelkąt rozwartyvinkelsliberszlifierka kątowa
(1.2) synsvinkelpunkt widzenia
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
dolnoniem. winkel
uwagi:
źródła:
  1. /ritzau/: Militæranalytiker: Russiske fly var en magtdemonstration (da). Ekstra Blasdet, 2023-08-14. [dostęp 2024-02-16].
 
en vinkel (1.1)
wymowa:
[²v'ing:kel] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geom. kąt[1]
odmiana:
(1.1) en vinkel, vinkeln, vinklar, vinklarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) synvinkelvinkelsumma
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1187.