skóra, fura i komóra

skóra, fura i komóra (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński

(1.1) pogard. dobry samochód, skórzana kurtka i telefon komórkowy postrzegane jako symbole dostatku/sukcesu[1] mężczyzny, zazwyczaj mające na celu zaimponowanie komuś, często kobiecie
odmiana:
przykłady:
(1.1) Liczy się też full szpan, czyli skóra, fura i komóra. Nasz zabytkowy Nicolaus Rey wyraził się pięćset lat temu w te słowa: „A niechaj narodowie wzdy postronni znają, Polacy nie gęsi, swój język mają”. Guzik prawda! America is beautiful![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. Małgorzata Kasperczak, Halina Zgółkowa, Nowy słownik gwary uczniowskiej, s. 329
  2. Magdalina Mitrewa, Stanisław Dubisz, Mówta, co chceta, czyli, Ściągawki z wiedzy o polszczyźnie i kulturze słowa, Książka i Wiedza 2004