telefon komórkowy (język polski) edytuj

 
telefon komórkowy (1.1)
wymowa:
IPA[tɛˈlɛfɔ̃ŋ ˌkɔ̃murˈkɔvɨ], AS[telefõŋ kõmurkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- międzywyr.akc. pob.
?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) telekom. przenośny telefon komunikujący się z siecią przy użyciu fal radiowych; zob. też telefon komórkowy w Wikipedii
odmiana:
(1.1) związek zgody,
przykłady:
(1.1) W prezencie bożonarodzeniowym Natalia dostała od rodziców upragniony telefon komórkowy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) telefon komórkowy na kartę / na abonament
synonimy:
(1.1) pot. komórka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: telefon bezprzewodowy
tłumaczenia:
źródła: