Wikisłownik

kurtka

kurtka (język polski)

edytuj
 
kurtki (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈkurtka], AS: [kurtka] ​?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: kurt•ka
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kraw. krótkie okrycie wierzchnie; zob. też kurtka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkurtkakurtki
dopełniaczkurtkikurtek
celownikkurtcekurtkom
biernikkurtkękurtki
narzędnikkurtkąkurtkami
miejscownikkurtcekurtkach
wołaczkurtkokurtki
przykłady:
(1.1) Policja potwierdziła, że aresztowany mężczyzna miał pod kurtką pistolet i ponad 20 sztuk amunicji.
(1.1) Czterech panów i jedna dama jeździli, koń za koniem, wzdłuż ścian maneżu; na środku stał dyrektor zakładu, mężczyzna z miną wojskową, w granatowej kurtce, białych obcisłych spodniach i wysokich butach z ostrogami[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kurta ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ B. Prus: Lalka
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kurtka&oldid=8413620”