sekta

sekta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsɛkta], AS: [sekta]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. odłam jakiejś religii

(1.2) rel. grupa wyznająca odrębną religię skupiona wokół przywódcy duchowego

(1.3) przen. grupa społeczna izolująca się od ogółu

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sekta	sekty
dopełniacz	sekty	sekt
celownik	sekcie	sektom
biernik	sektę	sekty
narzędnik	sektą	sektami
miejscownik	sekcie	sektach
wołacz	sekto	sekty

przykłady:

(1.1) Opłaciła się Rzeczypospolitej tolerancja okazywana przedstawicielom mniejszości religijnych, najbardziej skrajnych sekt wyznaniowych, takich jak anabaptyści niemieccy i holenderscy (menonici) czy antytrynitarze.

(1.2) Sekty tego rodzaju są co prawda nieliczne, ale władza guru nad jej członkami jest właściwie absolutna.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sekciarstwo n, sekciarz mos

przym. sekciarski, sektowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. secta → stronnictwo

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sect
• arabski: (1.1) فرقة ż (firqa), طائفة ż (ṭā'ifa)
• baskijski: (1.1) sekta
• bułgarski: (1.1) секта ż
• chorwacki: (1.1) sekta ż
• czeski: (1.1) sekta ż
• esperanto: (1.1) sekto
• estoński: (1.1) sekt
• francuski: (1.1) secte ż
• galicyjski: (1.1) seito ż
• gruziński: (1.1) სექტა (sek'ta)
• hindi: (1.1) मज़हब m (mazhab)
• hiszpański: (1.1) secta ż
• interlingua: (1.1) secta
• japoński: (1.1) セクト (sekuto)
• jidysz: (1.1) סעקטע ż (sekte)
• kataloński: (1.1) secta ż; (1.2) secta ż
• koreański: (1.1) 종파 (jongpa)
• kurmandżi: (1.1) mezheb m
• niderlandzki: (1.1) sekte ż
• niemiecki: (1.1) Sekte ż
• ormiański: (1.1) աղանդ (ałand)
• portugalski: (1.1) seita ż
• rosyjski: (1.1) секта ż
• słoweński: (1.1) sekta ż
• ukraiński: (1.1) секта ż
• węgierski: (1.1) szekta
• włoski: (1.1) setta ż

źródła:

sekta (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rel. sekta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sekta (język chorwacki)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

wymowa:

IPA: /sêkta/

podział przy przenoszeniu wyrazu: sek•ta

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. sekta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sekta (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sekta

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sekta	sekty
dopełniacz	sekty	sekt
celownik	sektě	sektám
biernik	sektu	sekty
wołacz	sekto	sekty
miejscownik	sektě	sektách
narzędnik	sektou	sektami

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sekta (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) karać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

sekta (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. sekta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sektant m, sektantstvo n, sektar m, sektaš m, sektašenje n, sektaštvo n

czas. sektašiti ndk.

przym. sektantski, sektaški

przysł. sektaško

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: