renesans

renesans (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kult. szt. archit. główny kierunek w kulturze środkowo- i zachodnioeuropejskiej, który datuje się na przełom wieku XV i XVI; zob. też renesans w Wikipedii

(1.2) szt. archit. styl charakterystyczny dla Europy przełomu XV i XVI wieku

(1.3) książk. odrodzenie się czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	renesans	renesansy
dopełniacz	renesansu	renesansów
celownik	renesansowi	renesansom
biernik	renesans	renesansy
narzędnik	renesansem	renesansami
miejscownik	renesansie	renesansach
wołacz	renesansie	renesansy

przykłady:

(1.1) Budzi podziw humanizm doby renesansu.

(1.1) Właśnie zakończył się wykład o renesansie w Polsce.

(1.2) Sufit zdobią plafony wykonane w stylu wczesnego renesansu włoskiego.

(1.3) Obecnie swój renesans przeżywają płyty gramofonowe.

składnia:

(1.3) renesans + D.

kolokacje:

(1.1) polski / późny / wczesny / włoski renesans • granica / koniec / początek renesansu • czas / doba / epoka / okres renesansu • człowiek renesansu

(1.2) późny / wczesny renesans • arcydzieło / architektura / malarstwo / muzyka / rzeźba / styl renesansu

(1.3) prawdziwy / swoisty / wyraźny renesans • renesans kultury / formy / malarstwa / tradycji

synonimy:

(1.1) odrodzenie

(1.3) odrodzenie

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) epoka, okres

(1.2) styl

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Renesans mrz, renesansowość ż, renesansyzm m

przym. renesansowy

przysł. renesansowo

skr. renes.

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. renaissance

uwagi:

(1.1) inna pisownia Renesans

(1.1) zwykle w lp

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Renaissance, renaissance
• baskijski: (1.1) errenazimentu, pizkunde
• hiszpański: (1.1) Renacimiento m
• nowogrecki: (1.1) Αναγέννηση ż (Anayénnisi)
• rosyjski: (1.1) Возрождение n (Vozroždenie), Ренессанс m
• włoski: (1.1) rinascimento m; (1.2) rinascimento m

źródła: