pionki (1.1)
 
pionki (1.2) w chińczyku
wymowa:
IPA[ˈpʲjɔ̃nɛk], AS[pʹi ̯õnek], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) szach. najsłabsza bierka; zob. też pion (szachy) w Wikipedii
(1.2) przedmiot przemieszczany na planszy w niektórych grach

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(2.1) przen. ktoś nieważny, wykorzystywany przez innego człowieka i nieświadomie wypełniający jego wolę
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Zasady wykonywania ruchów pionkami znacznie się różnią od zasad dotyczących innych bierek szachowych.
(2.1) Byłam tylko pionkiem na ich szachownicy, nie wiedziałam, że robię coś złego.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pion
(2.1) marionetka, płotka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bierka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pionkowy
rzecz. pion mzw/mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od: pol. pion
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Hasło „pionek” w: Mieczysław Szymczak (red.), Słownik ortograficzny je̜zyka polskiego PWN wraz z zasadami pisowni i interpunkcji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, ISBN 83-01-11882-2, s. 590.
  2. 2,0 2,1   Hasło „pionek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.