ograniczenie
ograniczenie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌɔɡrãɲiˈʧ̑ɛ̃ɲɛ], AS: [ogrãńičẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) norma, przepis, zarządzenie krępujące czyjąś swobodę działania[1]
- (1.2) brak szerszych horyzontów myślowych[1], brak inteligencji
- (1.3) ograniczony charakter czegoś[1]
- (1.4) mat. liczba od której wszystkie liczby z danego zbioru są niemniejsze (ograniczenie dolne) lub niewiększe (ograniczenie górne)
- odmiana:
- (1.1, 1.3-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ograniczenie ograniczenia dopełniacz ograniczenia ograniczeń celownik ograniczeniu ograniczeniom biernik ograniczenie ograniczenia narzędnik ograniczeniem ograniczeniami miejscownik ograniczeniu ograniczeniach wołacz ograniczenie ograniczenia - (1.2) blm[1],
przypadek liczba pojedyncza mianownik ograniczenie dopełniacz ograniczenia celownik ograniczeniu biernik ograniczenie narzędnik ograniczeniem miejscownik ograniczeniu wołacz ograniczenie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ograniczenie prędkości • ograniczenie wolności • bez ograniczeń
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ograniczanie n, granica ż
- czas. graniczyć, ograniczać ndk., ograniczyć dk.
- przym. ograniczony, graniczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od ograniczyć
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) restriction, limitation; (1.2) obtuseness, mental deficiency
- białoruski: (1.1) абмежаванне n; (1.2) абмежаванасць ż; (1.3) абмежаванне n
- duński: (1.1) begrænsning w; (1.3) begrænsning w
- francuski: (1.1) limitation ż
- islandzki: (1.1) takmörkun ż
- kataloński: (1.1) limitació ż
- niemiecki: (1.1) Beschränkung ż, Einschränkung ż
- rosyjski: (1.1) ограничение n; (1.2) ограниченность ż
- ukraiński: (1.1) обмеження n
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Hasło „ograniczenie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.