lilski
lilski (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik lilski lilska lilskie lilscy lilskie dopełniacz lilskiego lilskiej lilskiego lilskich celownik lilskiemu lilskiej lilskiemu lilskim biernik lilskiego lilski lilską lilskie lilskich lilskie narzędnik lilskim lilską lilskim lilskimi miejscownik lilskim lilskiej lilskim lilskich wołacz lilski lilska lilskie lilscy lilskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Wolter uznał, że lilska publiczność jest najbardziej obyta w świecie[1].
- (1.1) W wieku XIII obejmowała ona 15 miast, które dzieliły się na trzy grupy — brugijską, iprską i walońską (lilską)[2].
- (1.1) Słysząc, że poeta zamieszkał w pobliskim „Hotelu Lilskim” oraz że jest bardzo przejęty wypadkami w Polsce i nie ma zamiaru dłużej zatrzymać się w Paryżu, natychmiast pospieszył ze złożeniem mu wizyty[3].
- (1.1) „Une province polonaise” – nazywają Francuzi okręg lilski. Istotnie taki procent Polaków, jaki jest w Lens ma chyba Poznań (p. uwsp.)[4].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) лільскі
- czeski: (1.1) lillský
- francuski: (1.1) lillois
- rosyjski: (1.1) лилльский
- ukraiński: (1.1) лілльський
- źródła:
- ↑ Jean Orieux, Wolter, czyli, Królewskość Ducha, s. 272, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986.
- ↑ J. M. Kuliszer, Powszechna historia gospodarcza średniowiecza i czasów nowożytnych, s. 290, tłum. W. Głuchowski, Książka i Wiedza, 1961.
- ↑ Bolesław Micewski, Bogdan Jański, założyciel zmartwychwstańców, 1807-1840, s. 136, Ośrodek Dokumentacji i Studiów Społecznych, 1983.
- ↑ Emigracja Polska we Francji w: Dziennik Wileński, nr 233, 12 października 1927.