wymowa:
?/i, IPA[ˈkutfa], AS[kutfa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. człowiek skąpy, skąpiec

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pot. skąpa kobieta
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Co za wredny, złośliwy, stary kutwa!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) neutr. chciwiec; pot. centuś, chytrus, dusigrosz, liczykrupa, skąpiradło, żyła; reg. śl. dziurdziuch; przest. żyd; książk. harpagon
antonimy:
(1.1) rozrzutnik
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kutwiarz m, kutwiarstwo n, kutwienie n
czas. kutwić, kutwieć
przym. kutwiarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdop. od dial. pol. kutwić[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skąpiec
źródła:
  1.   Hasło „kutwa” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.