jednokierunkowy
jednokierunkowy (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌjɛdnɔcɛrũŋˈkɔvɨ], AS: [i ̯ednoḱerũŋkovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) działający, poruszający się w jednym kierunku
- (1.2) biorący pod uwagę jeden aspekt; jednostronny
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik jednokierunkowy jednokierunkowa jednokierunkowe jednokierunkowi jednokierunkowe dopełniacz jednokierunkowego jednokierunkowej jednokierunkowego jednokierunkowych celownik jednokierunkowemu jednokierunkowej jednokierunkowemu jednokierunkowym biernik jednokierunkowego jednokierunkowy jednokierunkową jednokierunkowe jednokierunkowych jednokierunkowe narzędnik jednokierunkowym jednokierunkową jednokierunkowym jednokierunkowymi miejscownik jednokierunkowym jednokierunkowej jednokierunkowym jednokierunkowych wołacz jednokierunkowy jednokierunkowa jednokierunkowe jednokierunkowi jednokierunkowe
- przykłady:
- (1.1) Od Lipska do Końskich była to szosa jednokierunkowa, dziwaczny kręty produkt fantazji drogowców, wymagający od kierowcy odwagi i doświadczenia[1].
- (1.2) Powstaje bowiem mentalność wąska, zamknięta, jednokierunkowa, która odrzuca wszystko, co inne i co nie potwierdza jej przekonania o własnej wyjątkowości, wyższości, supremacji[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) dwukierunkowy
- (1.1-2) wielokierunkowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. jedno- + kierunkowy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- duński: (1.1) ensrettet; (1.2) ensrettet
- esperanto: (1.1) unudirekta
- interlingua: (1.1) unidirectional
- nowogrecki: (1.1) μονόδρομος
- słowacki: (1.1) jednosmerný
- źródła:
- ↑ Eugeniusz Dębski, Aksamitny Anschluss, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Ryszard Kapuścinski, Lapidaria IV-VI, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.