zamknięty (język polski) edytuj

 
zamknięta (2.2) droga
 
zamknięte (2.6) drzwi
 
zamknięty (2.7) scyzoryk
 
zamknięta (2.7) książka
 
zamknięta (2.8) krzywa
 
zamknięta (2.9) stacja kolejowa
 
zamknięte (2.9) kino
wymowa:
IPA[zãˈmʲcɲɛ̃ntɨ], AS[zãmʹḱńnty], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) ims. przymiotnikowy bierny od: zamknąć

przymiotnik

(2.1) ograniczony w przestrzeni
(2.2) bez dostępu, odizolowany
(2.3) nieujawniający swoich odczuć
(2.4) trwający przy swoich poglądach
(2.5) ograniczony do zaproszonych osób
(2.6) o drzwiach, bramie, furtce, oknie, zaworze: blokujący przejście, przepływ
(2.7) o książce, zeszycie, scyzoryku, nożu: złożony
(2.8) o krzywej, łamanej: stanowiący pętlę
(2.9) nieczynny
odmiana:
(2.1-9)
przykłady:
(2.1) Ten wybieg jest zamknięty, więc zwierzęta nie uciekną.
(2.2) Stadion jest zamknięty dla kibiców.
(2.3) Nie bądź taka zamknięta w sobie i powiedz co o tym myślisz.
(2.4) Ależ ty jesteś zamknięty na nowe trendy.
(2.5) To jest impreza zamknięta, nie wejdziesz!
składnia:
kolokacje:
oddział zamkniętyzakład zamkniętylecznictwo zamkniętegruźlica zamkniętalinia zamkniętasylaba zamkniętazłamanie zamknięte
synonimy:
(2.2) nieotwarty
(2.4) niereformowalny
(2.6) gw. (Górny Śląsk) zawrzyty
antonimy:
(2.2) otwarty
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zamknięcie
czas. zamknąć/zamykać, zamknąć się
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: