dotyk (język polski) edytuj

 
dotyk (1.2)
wymowa:
IPA[ˈdɔtɨk], AS[dotyk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fizj. jeden ze zmysłów umożliwiający odbiór rzeczywistości za pomocą narządów czucia powierzchniowego i głębokiego; zob. też dotyk w Wikipedii
(1.2) czynność dotykania
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wzrok, słuch, węch, smak i dotyk to pięć zmysłów.
(1.2) Poczuła jego delikatny dotyk na swojej twarzy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czucie
(1.2) kontakt, styczność, łączność, muśnięcie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. niedotykalski mos, dotknięcie n, tknięcie n, tkliwość ż
czas. dotykać ndk., dotknąć dk., dotyczyć ndk., tykać ndk., tknąć dk., podotykać dk.
przym. dotkliwy, dotykowy, tkliwy, dotykalny, niedotykalski
przysł. dotkliwie, tkliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

dotyk (język czeski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dotyk
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dotek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dotyk (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) dotyk
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kontakt, dotknutie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dotknutie n
przym. dotykový
czas. dotknúť sa, dotýkať sa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: