czucie (język polski)Edytuj

wymowa:
IPA[ˈʧ̑uʨ̑ɛ], ASuće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odbiór poprzez zmysły, reakcja na odbierane aspekty rzeczywistości
(1.2) rzecz. odczas. od czuć
odmiana:
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko.[1]
(1.1) Po wypadku Jacek stracił czucie w lewej ręce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zmysł
antonimy:
(1.2) nieczucie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uczucie n, poczucie n, wyczucie n, przeczucie n, odczucie n, uczulenie n, czuwak mrz
czas. czuć ndk., odczuwać ndk., poczuć dk., uczuć dk., wyczuwać ndk., wyczuć dk., przeczuwać ndk., przeczuć dk., odczuć dk.
przym. czuły, czuciowy
przysł. czuciowo, czule
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Mickiewicz Romantyczność