czucie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʧ̑uʨ̑ɛ], ASuće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odbiór poprzez zmysły, reakcja na odbierane aspekty rzeczywistości
(1.2) rzecz. odczas. od czuć
odmiana:
(1.2) blm,
przykłady:
(1.1) Czucie i wiara silniej mówi do mnie niż mędrca szkiełko i oko.[1]
(1.1) Po wypadku Jacek stracił czucie w lewej ręce.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zmysł
antonimy:
(1.2) nieczucie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uczucie n, poczucie n, wyczucie n, przeczucie n, odczucie n, uczulenie n, czuwak mrz, nieczucie n
czas. czuły, czuć ndk., odczuwać ndk., poczuć dk., uczuć dk., wyczuwać ndk., wyczuć dk., przeczuwać ndk., przeczuć dk., odczuć dk.
przym. czuły, czuciowy
przysł. czuciowo, czule
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Mickiewicz Romantyczność