wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zachwyt, radość, rozkosz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) cieszyć, sprawiać przyjemność, zachwycać, oczarowywać, podobać się, fascynować, bawić, rozweselać[1]
(1.2) str.br. cieszyć się, zachwycać się, znajdować przyjemność (w czymś), być zadowolonym (z czegoś)[1]
(1.3) wabić, nęcić, przyciągać[1]
odmiana:
(1) dēlect|ō, dēlectāre, dēlectāvī, dēlectātum (koniugacja I)
przykłady:
(1.1) Verba tua me delectant[2]. → Cieszą mnie twoje słowa.
(1.2) Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.Moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z jego ratunku (Ps 35, 9)[3]
(1.2) Multae feminae ante hanc tabernam consistunt, nam feminae ornamentis delectantur.Wiele kobiet zatrzymuje się przed tym sklepem, ponieważ kobiety zachwycają się ozdobami.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) exsulto
antonimy:
(1.2) abhorreo, abominor
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. delectatio ż, delectamentum n
przym. delectabilis
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Józef Korpanty, Słownik łacińsko-polski. A-H, tom 1, Warszawa 2001, s. 503, ISBN 83-7195-221-X
  2. Hans Henning Ørberg, Lingua Latina per se illustrata. Colloquia personarum, Special-Trykkeriet Viborg, 2005, s. 37, ISBN 87-997016-6-9
  3. Przykład z Wulgaty, vatican.va, tłumaczenie wg Biblii Tysiąclecia.