delecto

delecto (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) zachwyt, radość, rozkosz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

delecto (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) cieszyć, sprawiać przyjemność, zachwycać, oczarowywać, podobać się, fascynować, bawić, rozweselać

(1.2) str.br. cieszyć się, zachwycać się, znajdować przyjemność (w czymś), być zadowolonym (z czegoś)

(1.3) wabić, nęcić, przyciągać

odmiana:

(1) dēlect|ō, dēlectāre, dēlectāvī, dēlectātum (koniugacja I)

przykłady:

(1.1) Verba tua me delectant. → Cieszą mnie twoje słowa.

(1.2) Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo. → Moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z jego ratunku (Ps 35, 9)

(1.2) Multae feminae ante hanc tabernam consistunt, nam feminae ornamentis delectantur. → Wiele kobiet zatrzymuje się przed tym sklepem, ponieważ kobiety zachwycają się ozdobami.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) exsulto

antonimy:

(1.2) abhorreo, abominor

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. delectatio ż, delectamentum n

przym. delectabilis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: