155 początkowych cyfr (1.3) liczby π
wymowa:
?/i, IPA[ˈʦ̑ɨfra], AS[cyfra]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. abstrakcyjny obiekt matematyczny, stanowiący element ciągu, reprezentującego liczbę w danym systemie liczbowym
(1.2) symboliczna reprezentacja cyfry (1.1)
(1.3) pot. znak pisarski symbolizujący cyfrę (1.1) systemu dziesiętnego: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
(1.4) pot. aparat cyfrowy
(1.5) etn. ornament, wzór, deseń[1]
(1.6) daw. monogram, inicjały imienia i nazwiska[1]
(1.7) daw. liczba, ilość[2]
(1.8) daw. (dosł. i przen.) zero[3]
odmiana:
(1.1-8)
przykłady:
(1.1) Georg Cantor sprytnie wykorzystał rozwinięcie liczby rzeczywistej na nieskończony ciąg cyfr, dowodząc że moc zbioru liczb rzeczywistych jest większa niż naturalnych.
(1.1) System sześćsetkowy ma 600 cyfr. Nie ma potrzeby tworzyć dla każdej osobnego symbolu.
(1.2) Cyfrę 1 od 0 odróżnia w elektronice cyfrowej wyższy poziom napięcia.
(1.2) F jest cyfrą systemu szesnastkowego.
(1.3) F nie jest cyfrą, jest literą.
(1.3) Znaki pisarskie można podzielić na litery, cyfry i znaki przestankowe.
(1.3) Ta cyfra jest trochę zbyt jaskrawa.
(1.3) Nie tylko cyfry służą do zapisu liczb. Także przecinek dziesiętny, czy znaki plusa i minusa.
(1.7) Jeszcze znaczniej zmniejszą się te cyfry, jeżeli się uwzględni zależność współczynnika tarcia od temperatury[4]
składnia:
kolokacje:
(1.1) cyfra znacząca • cyfra dwójkowa / dziesiętna / szesnastkowa / …
(1.2) cyfry arabskie / rzymskie
synonimy:
(1.3) cyfra arabska
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyfrówka ż, cyfryzacja ż, cyfrak m, cyfrzak m, cyfrowanie n, odcyfrowanie n
zdrobn. cyferka ż
czas. cyfrować ndk., odcyfrować dk.
przym. cyfrowy, cyferkowy
przysł. cyfrowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-3) niem. Ziffer, wł. cifra (zero) < arab. صفر (sifr)zero, pustka[5]
uwagi:
od arab. صفر pośrednio pochodzą również słowa szyfr i zero
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „cyfra” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3.   Hasło „cyfra” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Marian Smoluchowski, O atmosferze ziemi i planet, Uniwersytet Lwowski, 1900.
  5. Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 47.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cyfra
odmiana:
(1.1) lp cyfr|a, ~y, ~je, ~u, ~u, ~je; du ~je, ~owu, ~oma, ~je, ~oma, ~oma; lm ~y, ~ow, ~am, ~y, ~ami, ~ach
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cyfra
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cyfrowanié n
zdrobn. cyferka ż
czas. cyfrowac
przym. cyfrowi, cyfrowóny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: