abstrakcyjny (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌapstrakˈt͡sɨjnɨ], AS[apstrakcyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.akc. pob., ?/i
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) nie mający związku z rzeczywistością
(1.2) niezrozumiały lub niewykonalny
(1.3) będący wynikiem wydzielenia cech ogólnych
(1.4) typowy dla abstrakcjonizmu
(1.5) abstrahowany od pewnych wybranych własności danego obiektu
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.4) Czy odtwarzanie burzy (łamanie się drzewa, wiatr, chmury, morze), — czy ideał abstrakcyjny sztuki?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.3) myślenie / pojęcie abstrakcyjne
(1.4) ekspresjonizm abstrakcyjnymalarz / rzeźbiarz / artysta abstrakcyjny• sztuka abstrakcyjna
synonimy:
(1.4) abstrakcjonistyczny
antonimy:
(1.1) konkretny, rzeczywisty
(1.2) zrozumiały
(1.3) jednostkowy, konkretny
(1.4) figuratywny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abstrahowanie n, abstrakcyjność ż, abstrakcja ż, abstrakt mrz, abstrakcjonizm mrz, abstrakcjonista mos, abstrakcjonistka ż, wyabstrahowanie n, wyabstrahowywanie n
czas. abstrahować ndk., wyabstrahować dk., wyabstrahowywać ndk.
przym. abstraktowy, abstrakcjonistyczny
przysł. abstrakcyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. abstrakcja + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Tytus Czyżewski, Lajkonik w chmurach. Poezje, Gebethner i Wolff, Warszawa 1936.