abstrakcjonizm (język polski)

edytuj
 
przykład abstrakcjonizmu (1.1)
wymowa:
IPA[ˌapstrakˈt͡sʲjɔ̇̃ɲism̥], AS[apstrakcʹi ̯o̊̃ńism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.wygł.podw. art.nazal.akc. pob., ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) szt. kierunek w sztuce XX wieku, w którym charakterystyczne jest wyeliminowanie wszelkich bezpośrednich odniesień do form lub przedmiotów obserwowanych w naturze; zob. też abstrakcjonizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W tej galerii większość prac to klasyczny abstrakcjonizm.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. abstrahowanie n, abstrakcyjność ż, abstrakcja ż, abstrakt mrz, abstrakcjonista mos, abstrakcjonistka ż, wyabstrahowanie n, wyabstrahowywanie n
czas. abstrahować ndk., wyabstrahować dk., wyabstrahowywać ndk.
przym. abstrakcyjny, abstraktowy, abstrakcjonistyczny
przysł. abstrakcyjnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Abstraktionismus < niem. Abstraktion[1]
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Sztuka
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik wyrazów obcych PWN, oprac. Lidia Wiśniakowska, Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., Warszawa 2020, s. 3.