bułka
bułka (język polski)
edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wypiek o niewielkich rozmiarach; zob. też bułka w Wikipedii
- (1.2) pot. daw. białe pieczywo pszenne, ciasto
- (1.3) pot. fałda skóry wystająca spod biustonosza pod pachą
- (1.4) slang. wspinaczkowy mięsień, siła mięśni
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik bułka bułki dopełniacz bułki bułek celownik bułce bułkom biernik bułkę bułki narzędnik bułką bułkami miejscownik bułce bułkach wołacz bułko bułki
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) bułka francuska • bułka kielecka • bułka paryska • bułka wrocławska • bułka wyborowa • bułka pszenna • bułka razowa • bułka żytnia • bułka maślana • bułka drożdżowa • bułka słodka • bułka tarta • świeża bułka • czerstwa bułka • sucha bułka • bułka z makiem / sezamem / wędliną / masłem / serem • bułka na parze • zakalec w bułce • kupić bułkę • najeść się bułką • piec bułki • iść po bułki • karmić bułką • przekroić bułkę • smarować bułkę czymś • bułka na mleku • bułka Dukana
- synonimy:
- (1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Górny Śląsk) żymła
- (1.4) mięsień, muskuł, pot. muł
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) grahamka, kajzerka, kukiełka, maślanka, montówka, murarka, parka, sznytka; rogal, bagietka; reg. weka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bułczanka ż, bułczarka ż, bułczak m, bułkarz m, bułkowanie n
- czas. bułkować ndk.
- przym. bułczany, bułkowy, bułeczny
- związki frazeologiczne:
- bułka z masłem • co zarobił na bułkach, stracił na rogalach • dobra i bułka przy chlebie • piec własne bułki • iść jak świeże bułki • kiedy się chleba nie naje, to bułką nie nasyci • chleb stracił, a bułki nie znalazł • kto gardzi chlebem, nie będzie miał i bułki • lepszy własny chleb, niż pożyczona bułka • rzucił się jak Żyd na stare bułki • bułkę przez bibułkę
- etymologia:
- (1.1) prasł. *bula (obrzmienie, coś kulistego, okrągłego)[1] lub łac. bulla (pieczęć, pęcherzyk, guz)[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mięsień
- angielski: (1.1) roll, bread roll
- białoruski: (1.1) булка ż; (1.2) булка ż
- bułgarski: (1.1) хлебче n
- chiński standardowy: (1.1) 包 (bāo)
- czeski: (1.1) žemle ż, houska ż
- duński: (1.1) rundstykke n
- esperanto: (1.1) bulko
- francuski: (1.1) petit pain
- hebrajski: (1.1) לחמניה ż
- jidysz: (1.1) בולקע ż (bulke), זעמל ż (zeml)
- kaszubski: (1.1) kòłôcz m
- litewski: (1.1) bandelė ż
- niderlandzki: (1.1) broodje, bolletje, kadetje
- niemiecki: (1.1) Semmel ż, Brötchen n
- norweski (bokmål): (1.1) rundstykke n
- norweski (nynorsk): (1.1) rundstykke n
- nowogrecki: (1.1) ψωμάκι n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- portugalski: (1.1) pãozinho m
- rosyjski: (1.1) булка ż
- rumuński: (1.1) franzelă[3]
- słowacki: (1.1) žemľa
- ukraiński: (1.1) булка ż
- węgierski: (1.1) zsemle
- wilamowski: (1.1) zymmuł ż; (1.2) kuha m, ku̇ha m, kücha m, küha m
- włoski: (1.1) panino m, filone m, pagnotta ż
- źródła:
- ↑ Hasło „bułka” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
- ↑
Hasło „bula” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ Tomasz Klimkowski, Dziedzictwo greckie w języku rumuńskim i arumuńskim, „Balcanica Posnaniensia. Acta et studia”, XIX, Poznań 2012, Wydawnictwo Instytutu Historii UAM, s. 22.
