aplikator

aplikator (język polski)

aplikator (1.1) środka umieszczony w zakrętce

cienie do powiek z aplikatorem (1.1)

tampon z aplikatorem (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌaplʲiˈkatɔr], AS: [aplʹikator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) med. farm. kosmet. przyrząd do podawania leku, kosmetyku lub innego środka

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aplikator	aplikatory
dopełniacz	aplikatora	aplikatorów
celownik	aplikatorowi	aplikatorom
biernik	aplikator	aplikatory
narzędnik	aplikatorem	aplikatorami
miejscownik	aplikatorze	aplikatorach
wołacz	aplikatorze	aplikatory

przykłady:

(1.1) Umieścić uchwyt z aplikatorem pianki w otworze na szczycie nakrywki, tak aby aplikator pianki był niewidoczny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) aplikator do cieni do powiek / wosku / ampułek / kleju • aplikator do nosa • tampon z aplikatorem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. aplikacja ż, aplikatura ż, aplikantura ż, aplikant m, aplikantka ż, aplika ż, aplikowanie n, zaaplikowanie n

czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.

przym. aplikacyjny, aplikancki

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) applicator
• czeski: (1.1) aplikátor m
• francuski: (1.1) applicateur m
• hiszpański: (1.1) aplicador m
• holenderski: (1.1) applicator m
• niemiecki: (1.1) Applikator m
• portugalski: (1.1) aplicador m
• rosyjski: (1.1) аппликатор m
• szwedzki: (1.1) applikator w
• węgierski: (1.1) applikátor
• włoski: (1.1) applicatore m

źródła: