aplikant (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. absolwent prawa odbywający praktykę przygotowującą do wykonywania któregoś z zawodów prawniczych
(1.2) pierwszy stopień służbowy w Służbie Celnej a następnie w Służbie Celno-Skarbowej
(1.3) osoba posiadająca stopień aplikanta (1.2)
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Aplikant powoli odczytał zaznaczony ustęp.
składnia:
kolokacje:
(1.1) aplikant adwokacki / radcowski / sądowy
(1.2-3) starszy aplikant
synonimy:
antonimy:
(1.1) patron
hiperonimy:
(1.1) praktykant, prawnik
(1.2) stopień
(1.3) celnik
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. aplikacja ż, aplikantura ż, aplikatura ż, aplikator m, aplikowanie n, zaaplikowanie n
forma żeńska aplikantka ż
czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.
przym. aplikancki, aplikacyjny
skr. apl.
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Applikant[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.