aplikatura
aplikatura (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) muz. zalecany układ palców podczas gry na instrumencie; zob. też aplikatura w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik aplikatura dopełniacz aplikatury celownik aplikaturze biernik aplikaturę narzędnik aplikaturą miejscownik aplikaturze wołacz aplikaturo
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) palcowanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. aplikacja ż, aplikator m, aplikantura ż, aplikant m, aplikantka ż, aplika ż, aplikowanie n, zaaplikowanie n
- czas. aplikować ndk., zaaplikować dk.
- przym. aplikacyjny, aplikancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Applikatur[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) апликатура ż
- źródła:
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 26.