Lech
Lech (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) mit. słow. legendarny założyciel państwa polskiego; zob. też Lech (postać legendarna) w Wikipedii
- (1.2) imię męskie; zob. też Lech (imię) w Wikipedii
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Lech Lechowie dopełniacz Lecha Lechów celownik Lechowi Lechom biernik Lecha Lechów narzędnik Lechem Lechami miejscownik Lechu Lechach wołacz Lechu Lechowie
- przykłady:
- (1.1) Według legendy Lech uchodził za brata Czecha i Rusa.
- (1.2) Na 29 lutego i 12 sierpnia przypadają imieniny Lecha.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) Lech, Czech i Rus
- (1.2) pan Lech • brat / kuzyn / wujek / dziadek Lech • mężczyzna imieniem (o imieniu) Lech • święty / błogosławiony Lech • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Lech • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Lech • otrzymać / dostać / przybrać imię Lech • dzień imienin / imieniny Lecha • na Lecha (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-2) odziedziczone ze st.pol. Lech, będącego hipokorystykiem st.pol. Lestek[1], będącego zdrobnieniem st.pol. Lścimir lub st.pol. Lścisław; ostatecznym źródłosłowem dla tych imion jest st.pol. leść → chytrość, podstęp < prasł. *lьstь < goc. 𐌻𐌹𐍃𐍄𐍃
- sugerowano także pochodzenie od niepoświadczonego st.pol. *lęch < prasł. *lęxъ będącego hipokorystykiem prasł. *lęděninъ → mieszkaniec pustkowia, nowizny (zob. Lach)
- sugerowano też pożyczkę ze st.czes. lech → wielmoża; sugerowano też pożyczkę w drugą stronę; niejasny związek z księciem czeskim o imieniu Lech (łac. Lecho), który zginął w 805 r. (zob. też Lech (książę czeski) w Wikipedii)
- (2.1) powiązane z wal. llech → kamienna płyta, bret. lec'h → nagrobek, prawdopodobnie dosł. kamienna[2] < celt. *ɸlikkā → kamień
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Czech • Rus
- (1.2) por. Lechosław • Leszek
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- zob. też Lech w Wikipedii
- tłumaczenia:
- czeski: (1.1) Lech m
- litewski: (1.2) Lechas m
- niemiecki: (2.1) Lech
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) Лех m
- źródła:
- ↑ Hasło „Lach” w: Franciszek Sławski, Słownik etymologiczny języka polskiego, t. IV, Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, Kraków 1958–1965, s. 17-18.
- ↑ Wolf-Armin Freiherr von Reitzenstein, Lexikon bayerischer Ortsnamen: Herkunft und Bedeutung. Oberbayern, Niederbayern, Oberpfalz, 2006, ISBN 9783406552069.
Lech (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik der [1] Lech dopełniacz des Lech
des Lechs[2]celownik dem Lech biernik den Lech - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (der)[1][3] Lech dopełniacz (des) Lech
Lechscelownik (dem) Lech biernik (den) Lech - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Lech dopełniacz (des) Lech
Lechscelownik (dem) Lech biernik (das) Lech
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: