Karakorum

Karakorum (język polski)

Karakorum (1.1)

Karakorum (1.4)

wymowa:

IPA: [ˌkaraˈkɔrũm], AS: [karakorũm], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. łańcuch górski na pograniczu Indii, Pakistanu i Chin, drugi po Himalajach pod względem wysokości na Ziemi; zob. też Karakorum w Wikipedii

(1.2) geogr. przełęcz we wschodniej części gór Karakorum (1.1), na granicy chińsko-indyjskiej; zob. też Karakorum (przełęcz) w Wikipedii

(1.3) geogr. hist. stolica mongolskiego imperium w XIII wieku; zob. też Karakorum (miasto) w Wikipedii

(1.4) geogr. miasto w środkowej Mongolii, zob. też Karakorum (współczesne) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Karakorum	Karakorum
dopełniacz	Karakorum	Karakorum
celownik	Karakorum	Karakorum
biernik	Karakorum	Karakorum
narzędnik	Karakorum	Karakorum
miejscownik	Karakorum	Karakorum
wołacz	Karakorum	Karakorum

przykłady:

(1.1) Ekspedycja sporządzająca siatkę pomiarową przyjęła dla każdego szczytu w Karakorum symbol K, a następnie wierzchołki numerowano od zachodu w kierunku wschodnim.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.4) Charchorin

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) góry

(1.2) przełęcz

(1.3) stolica

(1.4) miasto

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Karakoram
• mongolski: (1.4) Хархорин
• rosyjski: (1.1) Каракорум m; (1.3) Каракорум; (1.4) Хархорин
• słowacki: (1.1) Karakoram
• szwedzki: (1.1) Karakoram
• włoski: (1.1) Karakorum m; (1.2) Karakorum m; (1.3) Karakorum ż; (1.4) Harhorin ż

źródła: