ekspedycja
ekspedycja (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wyprawa zorganizowana w określonym celu; t.: grupa osób biorąca w niej udział
- (1.2) wysyłanie przesyłek lub towarów na miejsce przeznaczenia
- (1.3) wyprawianie gdzieś kogoś
- (1.4) dział w instytucji zajmujący się przyjmowaniem i wysyłaniem towarów, papierów urzędowych itp.
- (1.5) st.pol. pismo urzędowe[1]
- (1.6) st.pol. wyprawa wojenna[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ekspedycja ekspedycje dopełniacz ekspedycji ekspedycji / przest. ekspedycyj[2] celownik ekspedycji ekspedycjom biernik ekspedycję ekspedycje narzędnik ekspedycją ekspedycjami miejscownik ekspedycji ekspedycjach wołacz ekspedycjo ekspedycje
- przykłady:
- (1.1) W ostatniej ekspedycji uczestniczyło blisko czterdzieści osób.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wyprawa
- (1.2) wysyłka
- (1.4) ekspedytura
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-4) przym. ekspedycyjny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) expedition; (1.2) shipment, dispatch, forwarding; (1.4) dispatch department
- białoruski: (1.1) экспедыцыя ż; (1.2) экспедыцыя ż; (1.3) экспедыцыя ż; (1.4) экспедыцыя ż
- duński: (1.1) ekspedition w; (1.2) ekspedition w; (1.3) ekspedition w; (1.4) ekspedition w
- francuski: (1.1) expédition, campagne
- interlingua: (1.1) expedition; (1.2) expedition
- kataloński: (1.1) expedició ż
- niemiecki: (1.1) Expedition ż
- rosyjski: (1.1) экспедиция ż
- szwedzki: (1.1) expedition w
- turkmeński: (1.1) ekspedisiýa
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 15.
- ↑ Hasło „ekspedycja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.