Himalaje
Himalaje (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga, nazwa własna
- (1.1) geogr. łańcuch górski położony w południowej Azji, najwyższy na Ziemi[1]; zob. też Himalaje w Wikipedii
- (1.2) przen. trudności w osiągnięciu czegoś[2]
- (1.3) przen. wysoki stopień czegoś[2]
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik Himalaje dopełniacz Himalajów celownik Himalajom biernik Himalaje narzędnik Himalajami miejscownik Himalajach wołacz Himalaje
- przykłady:
- (1.1) Zasadnicze wypiętrzenie Himalajów nastąpiło w oligocenie, w czasie orogenezy alpejskiej[3].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) dach świata
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) Annapurna, Mount Everest, Wysokie Himalaje
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. himalaje nmos, himalaizm mrz, himalaistyka ż, himalaista mos, himalaistka ż
- przym. himalajski, himalaistyczny
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) Himalaja
- angielski: (1.1) Himalayas lm
- arabski: (1.1) جبال الهيمالايا m (jibāl al-hīmālāīyā), هيمالايا ż (hīmālāīyā), الهملايا ż (al-hīmālāīyā)
- azerski: (1.1) Himalay dağları
- bengalski: (1.1) হিমালয় (himālaẏa)
- białoruski: (1.1) Гімалаі lm
- bośniacki: (1.1) Himalaji
- bułgarski: (1.1) Хималаи lm
- duński: (1.1) Himalaya
- estoński: (1.1) Himaalaja
- francuski: (1.1) Himalaya
- gruziński: (1.1) ჰიმალაი (himalai)
- gudźarati: (1.1) હિમાલય (himālaya)
- hindi: (1.1) हिमालय m (himālay)
- hiszpański: (1.1) Himalaya m
- islandzki: (1.1) Himalajafjöll n lm
- japoński: (1.1) ヒマラヤ山脈(ヒマラヤさんみゃく) (himarayasanmyaku)
- koreański: (1.1) 히말라야 산맥 (himallaya sanmaek)
- niemiecki: (1.1) Himalaja m
- nowogrecki: (1.1) Ιμαλάια n lp
- ormiański: (1.1) Հիմալայներ (Himalayner)
- perski: (1.1) هیمالیا (hīmālāīyā)
- portugalski: (1.1) Himalaia, Himalaias
- rosyjski: (1.1) Гималаи lm
- słowacki: (1.1) Himaláje
- szwedzki: (1.1) Himalaya
- tajski: (1.1) เทือกเขาหิมาลัย (thueak.khao.himaa.lai)
- tybetański: (1.1) ཧི་མ་ལ་ཡ (hi ma la ya)
- włoski: (1.1) Himalaia m, Himalaya m
- wysokoislandzki: (1.1) Gnæfagnípur
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 390, 397, 415, 461, 466, 470.
- ↑ 2,0 2,1 Mariusz Rutkowski, Nazwy własne w strukturze metafor pojęciowych, „Onomastica” LXI/2, 2017, s. 78.
- ↑ Z Wikipedii.