Kalisz
Kalisz (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. adm. duże miasto w Polsce, w południowo-wschodniej Wielkopolsce; zob. też Kalisz w Wikipedii
- (1.2) geogr. wieś w województwie mazowieckim, w gminie Regimin; zob. też Kalisz (województwo mazowieckie) w Wikipedii
- (1.3) geogr. wieś w województwie pomorskim, w gminie Dziemiany; zob. też Kalisz (województwo pomorskie) w Wikipedii
- (1.4) geogr. zob. Kalisz Pomorski; zob. też Kalisz Pomorski w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kalisz Kalisze dopełniacz Kalisza Kaliszów celownik Kaliszowi Kaliszom biernik Kalisz Kalisze narzędnik Kaliszem Kaliszami miejscownik Kaliszu Kaliszach wołacz Kaliszu Kalisze
- przykłady:
- (1.1) W Kaliszu urodził się prezydent Polski – Stanisław Wojciechowski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1-4) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kaliszu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kalisza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kalisza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kalisza • mieszkaniec / mieszkanka Kalisza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kaliszu • pochodzić z Kalisza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kalisza
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kaliskie n, kaliszanin mos, kaliszanka ż
- przym. kaliski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zob. też Kalisz (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Каліш
- bułgarski: (1.1) Калиш
- hebrajski: (1.1) קאליש
- koreański: (1.1) 칼리시
- litewski: (1.1) Kališas
- łaciński: (1.1) Calisia ż
- ormiański: (1.1) Կալիշ
- rosyjski: (1.1) Ка́лиш m
- serbski: (1.1) Калиш
- starogrecki: (1.1) Καλισία ż
- ukraiński: (1.1) Каліш
- źródła:
- ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 284.