זאָגן

זאָגן (jidysz)

transliteracja:

YIVO: zogn; polska: zogn

wymowa:

IPA: /ˈzɔgn/; IPA: [ˈzɔɡŋ̩]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) mówić, powiedzieć

(1.2) wypowiadać (tekst), wygłaszać, odczytywać, odmawiać (modlitwę), recytować

(1.3) o tekście: mówić, zawierać; ze zmianą podmiotu: być napisanym, stać

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) lm od: זאָג

odmiana:

(1.1-3) lp איך זאָג, דו זאָגסט, ער / זי / עס זאָגט ‖ lm מיר זאָגן, איר זאָגט, זיי זאָגן ‖ fp האָבן + געזאָגט

przykłady:

(1.1) וואָס נאָך וועסטו זאָגן?‏ → Co jeszcze powiesz?

(1.1) וואָס דו זאָגסט!‏ → iron. Co ty powiesz!, Niemożliwe!

(1.1) ווי געזאָגט, אַזוי געטאָן.‏ → Powiedziane – zrobione.

składnia:

kolokacje:

(1.1) האָבן צו זאָגן → mieć do powiedzenia

(1.1) לאָמיר זאָגן → powiedzmy, przypuśćmy, załóżmy

(1.1) אַזוי צו זאָגן → że tak powiem, że się tak wyrażę, jak to się mówi

(1.2) זאָגן תּהילים → odmawiać / recytować psalmy

(1.3) די גמרא זאָגט → Gemara mówi, w Gemarze jest napisane / stoi

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. זאָג, זאָגטער, זאָגעכץ, זאָגעניש, זאָגער, זאָגערקע

związki frazeologiczne:

אויף מיר געזאָגט געוואָרן → daj Boże, dałby Bóg

etymologia:

śwn. sagen, por. niem. sagen

uwagi:

źródła:

•  Дмитрий Владимирович Тищенко, Идиш-русский словарь, Арт Економі, Kijów 2012 (2019), ISBN 978-617-7289-86-8.
•  Аляксандар Астравух, Ідыш-беларускі слоўнік, Медисонт, Mińsk 2008, ISBN 978-985-6530-86-2.