тисячолітній
тисячолітній (język ukraiński)
edytuj- transliteracja:
- tisâčolìtnìj
- wymowa:
- тисячолі́тній zobacz zasady wymowy ukraińskiej
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) tysiącletni (mający tysiąc lat)
- (1.2) tysiącletni (trwający tysiąc lat)
- przykłady:
- (1.2) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору.[1] → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1-2) тисячорічний
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. тисячоліття n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Вступ w: Jerzy Kłoczowski, Історія Польщі до кінця XV століття, tłum. Наталя Яковенко, Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, Lublin 2005, ISBN 83-85854-83-5, s. 11.