Aneks:Język ukraiński - zasady wymowy

Podstawowe zasady wymowy ukraińskiej edytuj

litera alfabetu ukraińskiego wymawia się jak
а a
б b
в w
г h (dźwięczne)
ґ g
д d
е e
є ie, je
ж ż
з z
и y
і i
ї ji
й j
к k
л ł (przedniojęzykowe) lub l
м m
н n
о o
п p
р r
с s
т t
у u
ф f
х ch (bezdźwięczne)
ц c
ч cz
ш sz
щ szcz
ю iu, ju
я ia, ja

Uwagi:

  • spółgłoska л jest wymawiana jako:
    • ł przedniojęzykowe (jak w dawnej wymowie scenicznej) - kiedy poprzedza spółgłoskę lub twardą samogłoskę, np. молоко → /mołoko/, метелик → /metełyk/, горілка → /horiłka/
    • l - kiedy następuje po nim miękka samogłoska lub znak miękki, np. лікар → /likar/, лялька → /lial'ka/, przy czym głoska ta jest zawsze miękka, podobnie jak w polskim słowie lis.
  • spółgłoskę г wymawia się twardo, gardłowo, dźwięcznie, podobnie jak h w staropolszczyźnie (jak np. w słowie hańba).
  • spółgłoskę ґ spotyka się głównie w słowach pochodzenia obcego i jest ona wymawiana jako g.
  • spółgłoski szumiące ж, ч, щ są wymawiane twardo; jedynie, gdy występują przed samogłoską і, nieco się zmiękczają, jak np. w słowie жінка.
  • wymowa spółgłosek bywa zmiękczana za pomocą znaku miękkiego (ь) lub miękkiej samogłoski (є, і, ю, я), np. липень → /łypeń/, морський → /mors'kyj/.

Akcent w języku ukraińskim jest ruchomy.

W języku ukraińskim nie występuje akanie (charakterystyczne dla języków rosyjskiego i białoruskiego), czyli samogłoskę о wymawia się zawsze jak o, niezależnie od tego czy jest ona akcentowana, czy nie.