основа

основа (język bułgarski)

transliteracja:

osnova

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podstawa, fundament

(1.2) geom. podstawa

(1.3) chem. zasada

(1.4) włók. osnowa

czasownik przechodni dokonany (ndk. основавам)

(2.1) założyć (dać początek)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) основа на пирамида → podstawa ostrosłupa

(1.3) алкални основи → zasady alkaliczne

synonimy:

(2.1) създам, учредя

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. основаване n, основание n, основност ż, основател m, основателка ż, основателност ż

czas. основавам ndk.

przym. основен, основателен

przysł. основно, основателно

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

основа (język rosyjski)

transliteracja:

osnova

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik nieżywotny, rodzaj żeński

(1.1) podstawa, założenie

(1.2) podkład

(1.3) włók. osnowa

(1.4) gram. temat

odmiana:

(1.1-4)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	осно́ва	осно́вы
dopełniacz	осно́вы	осно́в
celownik	осно́ве	осно́вам
biernik	осно́ву	осно́вы
narzędnik	осно́вой	осно́вами
miejscownik	осно́ве	осно́вах

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. основатель m

związki frazeologiczne:

на основе → na mocy

etymologia:

uwagi:

źródła:

основа (język ukraiński)

transliteracja:

osnova

wymowa:

осно́ва zobacz zasady wymowy ukraińskiej

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włók. osnowa

(1.2) podstawa, fundament

odmiana:

(1.1,1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	осно́ва	осно́ви
dopełniacz	осно́ви	осно́в
celownik	осно́ві	осно́вам
biernik	осно́ву	осно́ви
narzędnik	осно́вою	осно́вами
miejscownik	на/в осно́ві	на/в осно́вах
wołacz	осно́во	осно́ви

przykłady:

(1.2) Цей коро́ткий на́рис мину́лого середньові́чної По́льщі, як части́ни збі́рної істо́рії По́льщі, Білору́сі, Литви́ й Украї́ни, охо́плює ду́же важли́вий пері́од — ма́йже полови́ну тисячолі́тньої істо́рії, коли́ було́ закла́дено міцну́ осно́ву по́льського суспі́льства, держа́ви й культу́ри в ра́мках західноєвропе́йського, христия́нського цивілізаці́йного про́стору. → Ten krótki zarys przeszłości średniowiecznej Polski, będący częścią wspólnej historii Polski, Białorusi, Litwy i Ukrainy, obejmuje bardzo ważny okres — prawie połowę tysiącletniej historii, kiedy to położono solidne fundamenty polskiego społeczeństwa, państwa i kultury w ramach zachodnioeuropejskiej, chrześcijańskiej przestrzeni cywilizacyjnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: