zdobywać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[zdɔˈbɨvaʨ̑], AS[zdobyvać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zdobyć)

(1.1) odbierać przemocą
(1.2) uzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi
(1.3) zjednywać sobie, pozyskiwać względy

czasownik zwrotny niedokonany zdobywać się (dk. zdobyć się)

(2.1) robić coś (dokonywać czegoś), pokonując wewnętrzne opory; odważać się
odmiana:
(1) koniugacja VIIIa
(2) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Żołnierze wdarli się na mury, szybko zdobywając zamek.
(1.2) Film zdobywa nagrodę za nagrodą.
(1.3) Jak zdobywać przyjaciół i zjednywać sobie ludzi?
(2.1) Zdobyłem się na odwagę i porozmawiałem z nią.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zagarniać, zagrabiać, podbijać, opanowywać
(1.2) zyskiwać, uzyskiwać, osiągać
(1.3) pozyskiwać, zjednywać, ujmować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zdobycz ż, zdobywca m, zdobywczyni ż, zdobycie n, zdobywanie n
przym. zdobyczny
czas. zdobyć
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: