wymowa:
IPA: [ˌzat͡sɔˈfãɲɛ], AS: [zacofãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni…akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) opóźnienie w rozwoju pod względem technologicznym, społecznym itd.
(1.2) wrogość wobec postępu
odmiana:
(1.1-2) blm;
przykłady:
(1.1) Świadomość zacofania Rosji i przekonanie o konieczności wydobycia jej z tego zacofania łączyła się u niego z instynktownym wyczuciem dróg realizacji tego celu i z konsekwencją w działaniu[1].
(1.2) Unikał poglądów i ocen krańcowych, krytycznie odnosił się do przejawów umysłowego zacofania i obskurantyzmu, ciemnoty i religijnego fanatyzmu[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) zacofanie technologiczne / cywilizacyjne / gospodarcze /… • odwieczne / wielowiekowe zacofanie • zacofanie w przemyśle / rolnictwie • zacofanie wsi / Trzeciego Światabieda i zacofanie
(1.2) walka z zacofaniem
synonimy:
(1.1) zapóźnienie, niedorozwój, upośledzenie
(1.2) średniowiecze, kołtuństwo, kołtuneria, obskurantyzm, wstecznictwo, wsteczność
antonimy:
(1.1) postęp
(1.2) postępowość
hiperonimy:
(1.2) konserwatyzm, niewiedza
hiponimy:
(1.2) ciasnota, drobnomieszczaństwo, prowincjonalizm, zaściankowość, reakcyjność
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zacofaniec m, cofka ż
przym. zacofany
czas. cofać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Benedykt Zientara, Dawna Rosja – despotyzm i demokracja, 1985 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. red. Barbara Gomulicka, Pisarze polskiego oświecenia, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.