wymowa:
IPA[ɔdˈvʲjɛt͡ʃnɨ], AS[odvʹi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) istniejący, trwający od wieków
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Teraz szli w jak najlepszej zgodzie ze swymi odwiecznymi wrogami, dzielili się z nimi betelem, powszechnie tu uznawanym za symbol pokoju[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) odwieczny wróg / przyjaciel
synonimy:
(1.1) niepamiętny, dawny, stary jak świat
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. odwiecznie
rzecz. odwieczność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. od- + wiek + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1965, Narodowy Korpus Języka Polskiego.