odwieczny
odwieczny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) istniejący, trwający od wieków
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik odwieczny odwieczna odwieczne odwieczni odwieczne dopełniacz odwiecznego odwiecznej odwiecznego odwiecznych celownik odwiecznemu odwiecznej odwiecznemu odwiecznym biernik odwiecznego odwieczny odwieczną odwieczne odwiecznych odwieczne narzędnik odwiecznym odwieczną odwiecznym odwiecznymi miejscownik odwiecznym odwiecznej odwiecznym odwiecznych wołacz odwieczny odwieczna odwieczne odwieczni odwieczne
- przykłady:
- (1.1) Teraz szli w jak najlepszej zgodzie ze swymi odwiecznymi wrogami, dzielili się z nimi betelem, powszechnie tu uznawanym za symbol pokoju[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odwieczny wróg / przyjaciel
- synonimy:
- (1.1) niepamiętny, dawny, stary jak świat
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. odwiecznie
- rzecz. odwieczność ż
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) immemorial, long-time, age-old
- arabski: (1.1) دهري
- białoruski: (1.1) спрадвечны, векавечны
- czeski: (1.1) odvěký
- interlingua: (1.1) immemorial
- rosyjski: (1.1) исконный, изначальный, извечный
- włoski: (1.1) vetusto
- źródła:
- ↑ Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1965, Narodowy Korpus Języka Polskiego.