krańcowy

krańcowy (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) maksymalnie odbiegający od głównego nurtu, normy

(1.2) znajdujący się na krańcu czego

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	krańcowy		krańcowa	krańcowe	krańcowi	krańcowe
dopełniacz	krańcowego		krańcowej	krańcowego	krańcowych
celownik	krańcowemu		krańcowej	krańcowemu	krańcowym
biernik	krańcowego	krańcowy	krańcową	krańcowe	krańcowych	krańcowe
narzędnik	krańcowym		krańcową	krańcowym	krańcowymi
miejscownik	krańcowym		krańcowej	krańcowym	krańcowych
wołacz	krańcowy		krańcowa	krańcowe	krańcowi	krańcowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) ekstremalny, radykalny, skrajny

(1.2) graniczny, końcowy, ostatni, skrajny

antonimy:

(1.1) zwykły

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kraniec mrz, krańcowość ż, krańcówka ż

przysł. krańcowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) extreme; (1.2) ultimate
• francuski: (1.1) extrême, radical; (1.2) terminal
• hiszpański: (1.1) extremo
• kaszubski: (1.1) krańcowi; (1.2) krańcowi, kùńcowi
• niemiecki: (1.1) extrem, krass; (1.2) End-

źródła: