wsteczność

wsteczność (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest wsteczne; cecha tych, którzy są wsteczni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wsteczność	wsteczności
dopełniacz	wsteczności	wsteczności
celownik	wsteczności	wstecznościom
biernik	wsteczność	wsteczności
narzędnik	wstecznością	wstecznościami
miejscownik	wsteczności	wstecznościach
wołacz	wsteczności	wsteczności

przykłady:

składnia:

(1.1) wsteczność + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) cecha

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. wsteczny

przysł. wstecznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wsteczny + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) ретроградност ż

źródła: