turban

turban (język polski)

Nigeryjczyk w turbanie (1.1)

Sikh w turbanie (1.1)

kobieta w turbanie (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈturbãn], AS: [turbãn], zjawiska fonetyczne: nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) męskie nakrycie głowy w postaci zwoju noszone w krajach orientalnych; zob. też turban w Wikipedii

(1.2) kobiece nakrycie głowy stylizowane na męski turban (1.1)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turban	turbany
dopełniacz	turbanu	turbanów
celownik	turbanowi	turbanom
biernik	turban	turbany
narzędnik	turbanem	turbanami
miejscownik	turbanie	turbanach
wołacz	turbanie	turbany

przykłady:

(1.1) Człowiek w żółtym turbanie skłonił się niziutko i bardzo pokornie.

(1.2) Tradycja wyznaczyła kobietom tylko sposób zasłaniania głowy i całego ciała – przykrywania ogolonych czaszek (…) peruką, chustą czy turbanem, a także noszenie długich rękawów, grubych pończoch i zapinanie się po samą szyję.

składnia:

kolokacje:

(1.1-2) wiązać / nosić / zdejmować turban • chodzić w turbanie

synonimy:

(1.1) zawój

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. turbanik m

przym. turbanowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Turban, ang. turban, franc. turban < wł. turbante < tur. tülbend

(1.2) od (1.1)

uwagi:

(1) formy „założyć turban”, „ubrać turban” nie są poprawne, forma właściwa to: „włożyć turban”

(1) zobacz też: Indeks:Polski - Ubrania

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) turban
• arabski: (1.1) عمامة
• azerski: (1.1) çalma, türban
• białoruski: (1.1) турбан m
• bułgarski: (1.1) тюрбан m, чалма ż
• duński: (1.1) turban w
• esperanto: (1.1) turbano
• francuski: (1.1) turban m
• gudźarati: (1.1) પાઘડી
• hebrajski: (1.1) טורבן
• hindi: (1.1) पगड़ी
• hiszpański: (1.1) turbante m
• japoński: (1.1) ターバン
• kataloński: (1.1) turbant m
• marathi: (1.1) फेटा m
• niderlandzki: (1.1) tulband
• niemiecki: (1.1) Turban m
• norweski (bokmål): (1.1) turban
• nowogrecki: (1.1) τουρμπάνι n
• pendżabski: (1.1) ਪਗੜੀ
• perski: (1.1) عمامه
• portugalski: (1.1) turbante
• rosyjski: (1.1) тюрбан
• suahili: (1.1) kilemba
• szwedzki: (1.1) turban w; (1.2) turban w
• tajski: (1.1) ผ้าโพกหัว
• turecki: (1.1) türban
• ukraiński: (1.1) тюрбан m, чалма ż
• włoski: (1.1) turbante m; (1.2) turbante m

źródła:

turban (język angielski)

a Sikh man wearing turban (1.1)

wymowa:

IPA: /ˈtɜːrbən/

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) turban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. turbaned, turban-like, turbanless

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. turbant < wł. turbante < ottomański turecki tülbend < pers. دولبند ,دلبند

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Ubrania

źródła:

turban (język czeski)

turban (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) turban

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	turban	turbany
dopełniacz	turbanu	turbanů
celownik	turbanu	turbanům
biernik	turban	turbany
wołacz	turbane	turbany
miejscownik	turbanu	turbanech
narzędnik	turbanem	turbany

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Czeski - Ubrania

źródła:

turban (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) turban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. turbano

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

turban (język estoński)

turban (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) turban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Estoński - Ubrania

źródła:

turban (język francuski)

turbans (1.1)

wymowa:

IPA: /tyʁ.bɑ̃/

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) turban

odmiana:

(1.1) lp turban; lm turbans

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

ims. enturbanné

czas. enturbanner

związki frazeologiczne:

prendre le turban

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Ubrania

źródła:

turban (język słowacki)

turban (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) turban

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Słowacki - Ubrania

źródła:

turban (język szwedzki)

man i turban (1.1)

wymowa:

[turb'a:n]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) turban

odmiana:

(1.1) en turban, turbanen, turbaner, turbanerna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: