tragik (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈtraɟik] AS[traǵik]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) teatr. aktor grający role tragiczne
(1.2) liter. teatr. osoba pisząca tragedie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Bolesne oczarowanie, jakie daje nam odczytanie na nowo wielkich tragików, bierze się stąd, że ich bohaterowie, mogąc uniknąć straszliwego losu, przez słabość albo zaślepienie nie widzą, jakiemu przeznaczeniu wychodzą naprzeciw, i rzucają się w przepaść, którą wykopali własnymi rękami[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) tragediopisarz
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) aktor
(1.2) dramatopisarz, dramaturg
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tragizm m, tragedia ż, tragiczność ż
forma żeńska tragiczka
przym. tragediowy, tragiczny
przysł. tragicznie
czas. tragizować
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. tragicus < gr. τραγικός (tragikós)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Szymanowski, Czy komputer pożre książkę, „Gazeta Wyborcza”, 1996-02-24, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2.   Hasło „tragik” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

tragik (język azerski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) tragiczny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) dəhşətli
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. tragizm
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

tragik (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) tragedia
odmiana:
(1.1) en tragik, tragiken
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) tragedi
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: