szponder

szponder (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. mięso z mięśnia naramiennego bydła, wykrawany z dolnego odcinka żeber

(1.2) kulin. potrawa ze szpondru (1.1)

(1.3) gw. zootechn. roczny wieprz karmiony na szynkę

(1.4) gw. lwow. boczek

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szponder	szpondry
dopełniacz	szpondra / szpondru	szpondrów
celownik	szpondrowi	szpondrom
biernik	szponder	szpondry
narzędnik	szpondrem	szpondrami
miejscownik	szpondrze	szpondrach
wołacz	szpondrze	szpondry

przykłady:

(1.1) Do peklowania najlepsza jest krzyżowa z kwiatem i szponder czyli żeberko.

(1.2) Teraz dopiero uczuł głód. Po barszczu ze śmietaną zamówił tłusty szponder.

(1.4) Czasami, gdy przy większym natłoku w jatce musiała pomóc przy obsłudze klijentów, umiała zmusić się do krajania polędwicy czy szpondru, ale wątróbki, flaków, czy lekkich nie wzięłaby do ręki za żadne skarby.

składnia:

kolokacje:

(1.1) szponder wołowy

(1.2) szponder duszony / rzymski • szponder po teksańsku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) potrawa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szponderek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Spannader → ścięgno

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flat rib
• włoski: (1.1) punta di petto

źródła: