szynka
szynka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) spoż. tylna część półtuszy wieprzowej będąca surowcem do produkcji wędlin; zob. też szynka w Wikipedii
- (1.2) kulin. spoż. wędlina z szynki (1.1) lub z analogicznej części innego zwierzęcia
- (1.3) zdrobn. od szyna
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szynka szynki dopełniacz szynki szynek celownik szynce szynkom biernik szynkę szynki narzędnik szynką szynkami miejscownik szynce szynkach wołacz szynko szynki
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) przednia szynka
- (1.2) szynka gotowana / parzona / pieczona / wędzona szynka • szynka parmeńska / praska / serrano / szwarcwaldzka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ham
- białoruski: (1.1) шынка ż; (1.2) шынка ż
- bułgarski: (1.1) шунка ż
- czeski: (1.1) šunka ż; (1.2) šunka ż
- esperanto: (1.1) ŝinko; (1.2) ŝinko
- francuski: (1.1) jambon m; (1.2) jambon m
- górnołużycki: (1.1) šunka ż; (1.2) šunka ż
- hawajski: (1.1) hame
- hiszpański: (1.1) jamón m; (1.2) jamón m
- islandzki: (1.1) skinka ż; (1.2) skinka ż
- kataloński: (1.2) pernil m
- maltański: (1.1) perżuta ż
- niemiecki: (1.1) Schinken m; (1.2) Schinken m
- norweski (bokmål): (1.1) skinke m; (1.2) skinke m
- portugalski: (1.1) presunto m; (1.2) presunto m
- rosyjski: (1.1) ветчина ż, окорок m
- słowacki: (1.1) šunka ż; (1.2) šunka ż
- ukraiński: (1.1) шинка ż
- wilamowski: (1.1): šyŋki m, śynki m
- włoski: (1.1) prosciutto m; (1.2) prosciutto m
- źródła:
- ↑ Hasło „szynka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.