skaryfikacja
skaryfikacja (język polski)
edytuj
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) antrop. etn. kosmet. sztuka zdobienia ciała polegająca na nacinaniu, zadrapywaniu lub wypalaniu skóry tak, by w danym miejscu utworzyła się tkanka bliznowata; zob. też skaryfikacja (modyfikacja ciała) w Wikipedii
- (1.2) ogrod. zabieg polegający na sztucznym uszkadzaniu okryw nasiennych lub owoców, np. orzecha, w celu ułatwienia wnikania wody i gazów do wnętrza i przyśpieszenia kiełkowania; zob. też skaryfikacja (ogrodnictwo) w Wikipedii
- (1.3) med. zadraśnięcie naskórka skaryfikatorem bez wywołania krwawienia i wprowadzenie szczepionki; zob. też skaryfikacja (medycyna) w Wikipedii|
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skaryfikacja skaryfikacje dopełniacz skaryfikacji skaryfikacji / przest. skaryfikacyj[1] celownik skaryfikacji skaryfikacjom biernik skaryfikację skaryfikacje narzędnik skaryfikacją skaryfikacjami miejscownik skaryfikacji skaryfikacjach wołacz skaryfikacjo skaryfikacje
- przykłady:
- (1.1) W grupach plemiennych zmiana statusu społecznego, wieku czy roli bardzo często była zaznaczana przez okaleczanie ciała, skaryfikację, poddawanie się próbom fizycznej wytrzymałości (…)[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skaryfikator m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.2) por. stratyfikacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scarification
- francuski: (1.1) scarification ż
- ukraiński: (1.1) скарифікація ż
- źródła:
- ↑
Hasło „skaryfikacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Agata Dziuban, Gry z tożsamością, Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, Toruń 2013.