orzechy (1.1)
 
orzech (1.2)
 
orzech (1.3)
orzech (1.4)
 
orzechy (1.1), (1.6)
wymowa:
IPA[ˈɔʒɛx], AS[ožeχ] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) suchy owoc o zdrewniałej łupinie; zob. też orzech (botanika) w Wikipedii
(1.2) roślina, której owoce to orzechy (1.1); zob. też orzech (roślina) w Wikipedii
(1.3) drewno drzewa z rodziny orzechowatych; zob. też orzech włoski w Wikipedii
(1.4) kolor złocistobrązowy
(1.5) gatunek węgla; zob. też orzech (sortyment węgla) w Wikipedii
(1.6) pot. owoc orzecha (1.2) włoskiego; zob. też orzech włoski w Wikipedii
(1.7) element układu spustowego kuszy; zob. też orzech (element kuszy) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Owocem leszczyny jest orzech zwany orzechem laskowym.
(1.2) Na podwórzu pod wielkim orzechem stał stół z czterema krzesłami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) orzech laskowy / włoski / ziemny / nerkowca
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) owoc
(1.5) węgiel kamienny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. orzechowiec m, orzesznik m, orzesznica ż, orzeszyna ż, orzechówka ż, orzeszki nmos
zdrobn. orzeszek m
przym. orzechowy, orzechowaty
przysł. orzechowo
związki frazeologiczne:
deszcz na świętą Małgorzatę jest orzechom na stratędziadek do orzechówjak w świętą Annę deszcz pada, to robak orzechy zjadaprzyszło na orzech[2]stawiać dolary przeciw orzechomtwardy orzech do zgryzieniapostawić dolary przeciw orzechom
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „orzech” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Marian Ciaciura, Marta Umiastowska, Rośliny biblijne ogrodu dendrologicznego w Przelewicach, „Zeszyty naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, „Acta Biologica” nr 13 (449)/2006, s. 70.