szczepionka (język polski)

edytuj
 
szczepionka (1.1)
 
pielęgniarka podaje szczepionkę (1.1)
wymowa:
IPA[ʃt͡ʃɛˈpʲjɔ̃nka], AS[ščepʹi ̯õnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. preparat pochodzenia biologicznego, zawierający osłabione żywe lub zabite drobnoustroje chorobotwórcze lub fragmenty ich struktury stosowany w celu wywołania odpowiedzi immunologicznej i odporności; zob. też szczepionka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Odkrycie szczepionki było wielkim krokiem w rozwoju medycyny.
(1.1) Nowa szczepionka przeciwko wietrznej ospie wietrznej jest bezpieczna i efektywna.
(1.1) Genetycznie modyfikowane szczepionki przeciwnowotworowe pobudzają układ odpornościowy pacjenta do rozpoznawania i niszczenia komórek nowotworowych, które normalnie pozostają bezkarne[1].
składnia:
(1.1) szczepionka przeciw + C.
kolokacje:
(1.1) szczepionka antywirusowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. antyszczep mzw, szczepienie n, zaszczepienie n, szczepioneczka ż
czas. szczepić ndk., zaszczepić dk.
przym. szczepienny, poszczepienny, szczepionkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
Od szczep, szczepić, bo jak w przypadku botanicznego szczepu/szczepki (patrz. szczep) służy wzbogaceniu podstawowego organizmu (człowieka) o dodatkowe cechy (tutaj - odporność) poprzez ich szczepienie
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. JAROSŁAW BRYK, GENY, KTÓRE LECZĄ, „Wiedza i Życie”, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.