rozgardiasz
rozgardiasz (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rzeczy w nieładzie
- (1.2) sytuacja zakłóconego porządku
- (1.3) hałas powodowany przez tłum
- (1.4) daw. hulanka[1]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rozgardiasz rozgardiasze dopełniacz rozgardiaszu rozgardiaszów / rozgardiaszy celownik rozgardiaszowi rozgardiaszom biernik rozgardiasz rozgardiasze narzędnik rozgardiaszem rozgardiaszami miejscownik rozgardiaszu rozgardiaszach wołacz rozgardiaszu rozgardiasze
- przykłady:
- (1.1) Uprzątnijcie ten rozgardiasz i będziemy zaczynać.
- (1.2) Przecież był taki rozgardiasz, że nie słyszałem, co do mnie mówiłaś.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) bałagan, nieład, nieporządek
- (1.2) bezład, nieład, chaos, dezorganizacja, kakofonia, nieporządek, zamęt, zamieszanie; przest. kweres; pot. bałagan, bigos, dom wariatów, galimatias, kocioł, kociokwik, kołomyja, kołowacizna, kołowanina, kołowrotek, koniec świata, meksyk, mętlik, miszmasz, młyn, obłęd, pomieszanie z poplątaniem, przewalanka, sajgon, sądny dzień, szurum-burum, urwanie głowy
- (1.3) rwetes
- (1.4) biba, pijatyka, libacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol. rozgardias, st.pol. rozgardia[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- jidysz: (1.2) חושך m / n (chojszech)
- łaciński: (1.2) turba ż, turbamentum n
- rosyjski: (1.2) бардак m, раскардаш m
- starogrecki: (1.2) τύρβη ż
- szwedzki: (1.2) oreda w, röra w, kaos n, kalabalik w, virrvarr n, villervalla w
- włoski: (1.1) disordine m; (1.2) trambusto m, scompiglio m, confusione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „rozgardiasz” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Porada „rozgardiasz” w: Poradnia językowa PWN.