podziwiać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈʥ̑ivʲjäʨ̑], AS[poʒ́ivʹi ̯äć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.i → j  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) darzyć podziwem
(1.2) oglądać z aprobatą, zachwytem
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) On skakał po górach, a my podziwialiśmy jego zwinność.
składnia:
kolokacje:
(1.1) podziwiać talent • podziwiać umiejętności
synonimy:
(1.1) zachwycać się, unosić się nad czymś, przest. admirować, chylić czoła, wielbić
antonimy:
(1.1) nie podziwiać, gardzić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podziw m, podziwianie n, dziwaczek mos/mrz
czas. zdziwić
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: