beundre

beundre (język duński)

wymowa:

Dania: [beˈånˀdrɔ]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) podziwiać

odmiana:

(1.1) at beundre, beundrer, beundrede, beundret

przykłady:

(1.1) Aldrig skal jeg glemme den aften, hvor jeg i tvende timer beundrede dit dejlige åsyn. → Nigdy nie zapomnę tego wieczoru, kiedy przez dwie godziny podziwiałem twoją śliczną twarz.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. beundrer w, beundring w

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. undre < niem. bewundern

uwagi:

źródła:

beundre (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) podziwiać

odmiana:

(1.1) å beundre, beundrer, beundret, beundret lub å beundre, beundrer, beundra, beundra

przykłady:

(1.1) Jeg beundrer deg for at du er så tålmodig. → Podziwiam cię za to, że jesteś taki cierpliwy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: