pierwiastek chemiczny

pierwiastek chemiczny (język polski)

wymowa:

IPA: [pʲjɛrˈvʲjastɛk xɛ̃ˈmʲiʧ̑nɨ], AS: [pʹi ̯ervʹi ̯astek χẽmʹičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zbiór wszystkich atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze; zob. też pierwiastek chemiczny w Wikipedii

(1.2) taka substancja chemiczna, która składa się wyłącznie z atomów posiadających jednakową liczbę protonów w jądrze; zob. też pierwiastek chemiczny w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Atom pierwiastka chemicznego składa się z jądra i okrążających je elektronów.

(1.1) Na początku 2010 r. znane były dowody na istnienie 118 pierwiastków chemicznych.

(1.2) Pierwiastki chemiczne cięższe od żelaza powstają w wybuchach supernowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) chemical element; (1.2) chemical element
• baskijski: (1.1) elementu kimiko; (1.2) elementu kimiko
• białoruski: (1.1) хімічны элемент m; (1.2) хімічны элемент m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) хімічны элемэнт m; (1.2) хімічны элемэнт m
• duński: (1.1) grundstof n; (1.2) grundstof n
• esperanto: (1.1) kemia elemento
• francuski: (1.1) élément chimique m; (1.2) élément chimique m
• hiszpański: (1.1) elemento químico m; (1.2) elemento químico m
• holenderski: (1.1) chemisch element n
• jidysz: (1.1) כעמישער עלעמענט m (chemiszer element); (1.2) כעמישער עלעמענט m (chemiszer element)
• kataloński: (1.1) element químic m; (1.2) element químic m
• łaciński: (1.1) elementum n; elementum n
• niemiecki: (1.1) chemisches Element n; (1.2) chemisches Element n
• nowogrecki: (1.1) χημικό στοιχείο n
• rosyjski: (1.1) химический элемент m; (1.2) химический элемент m
• szwedzki: (1.1) grundämne n; (1.2) grundämne n
• ukraiński: (1.1) хімічний елемент m; (1.2) хімічний елемент m
• włoski: (1.1) elemento chimico m; (1.2) elemento chimico m

źródła: